Μέσω της λοξής και «queer» αναπαραγωγής των πολιτισμικών στερεοτύπων επιχειρούμε την εκ νέου διεκδίκηση της ερωτικής επιθυμίας και του έμφυλου σώματος. Η επιθυμία είναι έρμαιο της έντασης ανάμεσα στην αυτοδιάθεση και τον κοινωνικό ετεροκαθορισμό: σε αυτό το όριο –κατά την γνώμη μας- ελλοχεύει η συγκίνηση, η απελπισία, η βία αλλά και το ανατρεπτικό χιούμορ των σύντομων αριστουργηματικών πεζογραφημάτων του Γιώργου Ιωάννου «Οι κότες» και «Οι ψύλλοι» (από τη συλλογή Για ένα φιλότιμο, 1964). 

 

Η περφόρμανς είναι ένα «ξόρκι» ενάντια στη ματαίωση της επιθυμίας και στη μελαγχολία του φύλου.

 

 

Ερμηνεία: Ράνια Κελαϊδίτη, Κώστας Κουτσολέλος, Άννα Τζάκου, Σωτήρης Τσακομίδης, Γιώργος Τσάμης (Μάιος) / Σταύρος Μπαφέτης (Οκτώβριος), Δέσποινα Χατζηπαυλίδου

Κείμενο: Γιώργος Ιωάννου

Σκηνοθεσία: Βασίλης Νούλας 
Σκηνικά-κοστούμια: Μυρτώ Ξανθοπούλου
Θεατρολόγος – βοηθός σκηνοθέτη: Μελίνα Μαρκάκη 
Διάρκεια: 70’ 

 

► ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΘΕΑΤΡΟ ΕΜΠΡΟΣ – Επάνω Χώρος

 

Αυτοδιαχειριζόμενο θέατρο ΕΜΠΡΟΣ

 

10.2016 - THEATRE PUBLIC (N. 222)
"Déconstruire la normalité: Esthétiques post-traditionnelles en Grèce" [fr]
άρθρο του Γιώργου Σαμπατακάκη
 

21.11.2017 - ΑΣΣΟΔΥΟ 
"Κότες", "Ψύλλοι" και "Ομόνοια" από τη Nova Melancholia. Ο Βασίλης Νούλας εξηγεί γιατί και πως ανέβασε Ιωάννου
του Χαρίλαου Τρουβά