VANITAS

Η Nova Melancholia παρουσιάζει ένα παραστασιακό δίπτυχο αποτελούμενο από τις παραστάσεις ΣΕΜΠΑΣΤΙΑΝ και VANITAS. Πρόκειται για δύο διακριτά μέρη που λειτουργούν συμπληρωματικά με κοινές αναφορές στην Ιστορία της τέχνης αλλά και σε κινηματογραφικούς αστέρες. Δύο παραστάσεις με “camp” διάθεση που περιπαίζουν τον θάνατο.

VANITAS

Η περφόρμανς της ομάδας Nova Melancholia είναι ένας σκηνικός στοχασμός γύρω από την έννοια vanitas. Η παράσταση αρθρώνεται μέσα από την (αντι)παράθεση του σπαρακτικά κυνικού και συχνά αστείου λόγου του Andy Warhol.και της συγκινησιακής φόρτισης του ήχου της ηλεκτρικής κιθάρας. Η περφόρμανς VANITAS θέλει να γίνει ένας εφήμερος καθρέφτης της «ματαιοδοξίας» μας, της απατηλής της λάμψης. Ταυτόχρονα λειτουργεί όπως ένας σαγηνευτικός πίνακας του μπαρόκ: ξορκίζει την κόπωση των ημερών και ξαναδίνει πίστη στην ομορφιά της ζωής!

Στην ιστορία της τέχνης, vanitas ονομάζεται το συμβολικό έργο τέχνης που δείχνει την παροδικότητα της ζωής, τη ματαιότητα της ηδονής και τη βεβαιότητα του θανάτου· οι έννοιες αυτές υποβάλλονται με την αντιπαράθεση μιας νεκροκεφαλής με σύμβολα πλούτου, ευμάρειας και πολυτέλειας. Το λατινικό ουσιαστικό vanitas προέρχεται από το επίθετο vanus (κενός) και παραπέμπει στη φράση από τον Εκκλησιαστή “vanitas vanitatum, et omnia vanitas” (ματαιότης ματαιοτήτων, τα πάντα ματαιότης). Στις νεκρές φύσεις vanitas, ένα δημοφιλές είδος στη Δυτική Ευρώπη του 16ου και 17ου αιώνα, συχνά απεικονίζονται πολυτελή σκεύη πάνω σε πλούσια υφάσματα, μουσικά όργανα, βιβλία, επιστημονικά όργανα, σύνεργα καπνίσματος -ό,τι μπορεί να προσφέρει χαρά κι απόλαυση στον άνθρωπο- μαζί με κλεψύδρες, εύθραυστα αντικείμενα από γυαλί, νεκροκεφαλές. Όλα αυτά υποδηλώνουν τη ματαιότητα του πλούτου, το περαστικό της ομορφιάς, το αναπότρεπτο του χρόνου. Οι πίνακες αυτοί καλούν σε περισυλλογή, λειτουργούν ως ένα memento mori (υπόμνηση θανάτου). Ωστόσο, η άλλη όψη της vanitas θα μπορούσε να είναι το carpe diem (άδραξε τη μέρα). Μια γιορτή του εφήμερου και των αισθήσεων, μια κατάφαση στην αβεβαιότητα της ύπαρξης, ένα memento vitae (υπόμνηση ζωής).

* Τα κείμενα της παράστασης προέρχονται από το βιβλίο του Andy Warhol :
Η φιλοσοφία του Άντυ Γουόρχολ (Από το Α στο Β και πάλι από την αρχή) (1975)
σε μετάφραση της Ιουλίας Ραλλίδη, εκδόσεις Τσαγκαρουσιάνος 2006

* Οι στίχοι των τραγουδιών “The Emblem of Death” και “Young Man Holding a Skull”
είναι του Βασίλη Νούλα και βασίζονται στην περιγραφή δύο γνωστών πινάκων vanitas

στοιχεία παράστασης

Σύλληψη, οργάνωση: Βασίλης Νούλας & Κώστας Τζημούλης
Σκηνοθεσία: Βασίλης Νούλας
Κείμενα: Andy Warhol
Σκηνικά, κοστούμια: Αναστασία Δούκα
Βοηθός σκηνοθέτης: Ελισάβετ Ξανθοπούλου
Φωτογραφίες:Αναστασία Δούκα

Με την: Βίκυ Κυριακουλάκου
Μουσικός επί σκηνής, πρωτότυπη σύνθεση: Γιάννης Αράπης
Επί σκηνής: Βασίλης Νούλας, Κώστας Τζημούλης

Μια παραγωγή της Nova Melancholia © 2023
Με την υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού

► ΠΛΥΦΑ
Κορυτσάς 39, Αθήνα 104 47
Πρεμιέρα: Πέμπτη 4 Μαίου 2023
Διάρκεια παράστασης: 45 λεπτά

Ώρα έναρξης: ΣΕΜΠΑΣΤΙΑΝ: 20.30 / VANITAS: 22.30
Εισιτήρια : https://www.ticketservices.gr/event/sebastian-vanitas/